Powerade Suzuki MTB Marathon Złoty Stok

Zapowiadało się ciekawie. Dzień wcześniej przez pół drogi na maraton lało, a prognozy nie były obiecujące. Już w nocy w naszym "Domu działkowca" strasznie piździło. Od rana nie było lepiej, przed startem krótka rozgrzewka. Drugi sektor w zasadzie nie robił różnicy, gdyż pierwszy był bardzo przerzedzony. Na początek pół godziny podjazdu. Jechało się całkiem dobrze, najpierw Zbychu mi trochę odjechał, lecz później go doszedłem tuż przed samym szczytem. Niestety na zjeździe ktoś przede mną zszedł z roweru i musieliśmy schodzić. W sumie to i tak chyba bym nie dał rady zjechać... Dalsze kilometry to tony błota, sporo szutrów, podjazdy pod potoczki spływające drogami :) Do około 50 km jechało mi się świetnie - Pan liczący osoby krzyknął mi, że jestem 42! Zaraz po przedostatnim bufecie opadłem z sił. Nadziei dodawało mi, że do mety pozostało jedynie około 16km. Starałem się napierać mimo potwornego bólu w mięśniach. Jakoś wczołgaliśmy się na borówkową, na zjeździe nie dało się odpocząć - bardziej trzęsąco niż technicznie, jednak błoto dodawało braku kontroli... Na samym dole upragniony bufet i szybkie pytanie apropo dystansu do mety. Licznik wskazywał jakieś 3 km, jednak Pani na bufecie stwierdziła, że jest około 12... Od tego momentu zacząłem przeklinać jak szewc... Na każdy kolejny podjazd, czy trudny zjazd leciały obelgi :) Na koniec musiała zostać pętla xc, gdzie wszystkich zatrzymywali megowcy schodzący z rowerów... Po pętli jeszcze trochę szutrów, asfalt i upragniona meta! Generalnie to chyba najtrudniejszy maraton jaki miałem przyjemność jechać. Giga: 48 open, 23m2, udało się awansować na 15 miejsce w generalce ;)